Wat is een overtuiging? Eigenlijk is een overtuiging een mening. Jouw mening over wat de waarheid is. De waarheid over dingen om je heen en ook de waarheid over hoe jij in elkaar zit. Of althans de mening die je hierover hebt.
Bijvoorbeeld:
Je bent van mening dat alle honden gevaarlijk zijn / je bent van mening dat elke hond leuk is.
Je bent van mening dat je dom bent / je bent van mening dat je eigenlijk best slim bent
Je bent van mening dat mensen niet te vertrouwen zijn / je bent van mening dat de meeste mensen toch best betrouwbaar zijn.
Wat is de waarheid? Het zijn allemaal meningen. De ene is positiever dan de andere. En wie heeft er gelijk? Altijd jijzelf, de eigenaar van de mening!
Deze meningen of overtuigingen zijn namelijk dingen waar je heilig in gelooft. Iedereen heeft een hele set overtuigingen tot zijn/haar beschikking. Je krijgt ze mee vanuit je jeugd, je opvoeding, de omstandigheden waarin je opgroeit. Deze overtuigingen worden je aangedragen door ouders, grootouders, ooms of tantes, leraren, trainers, buren, vrienden. Als iemand je keer op keer verteld heeft dat je niet mooi, slim, dun genoeg bent, dan ga je dat geloven. Als kind heb je geen idee. Je bent volledig afhankelijk van je ouders, grootouders, familie of leraren. Zij hebben een enorme invloed op hoe je je ontwikkelt en wat je gaat geloven over jezelf.
Sommige overtuigingen zijn helpend en sommige niet.
Als ze niet helpend zijn, noemen we dat belemmerende overtuigingen. Omdat ze ons belemmeren om ons leven vol te leven. Omdat ze je een slecht gevoel over jezelf geven. Je ontwikkeling in de weg staan of je relaties met andere mensen tegenwerken.
Een voorbeeld van een belemmerende overtuiging is: Iedereen moet mij altijd aardig vinden.
Wat als je deze overtuiging hebt. Waarschijnlijk als kind opgedaan omdat je ouders misschien wel vaak tegen je gezegd hebben dat je aardiger moest zijn, niet boos mocht reageren, altijd eerst aan een ander moest denken en dan pas aan jezelf etc. Je bent dit gaan geloven. Dan heb je tot op de dag van vandaag, iedere keer als je boos wordt, niet aardig gereageerd hebt of iets voor jezelf gedaan hebt, een heel naar gevoel over jezelf. Je keurt jezelf af. Niet goed genoeg. Om dit nare gevoel te vermijden ga je je in alle bochten wringen om aardig gevonden te worden. Je gaat conflicten uit de weg. Je cijfert jezelf weg ten gunste van een ander.
Jaren geleden had ik dit ook. Als een buurvrouw me een keer geen gedag gezegd had, was de wereld te klein. De eerste gedachte (mening/overtuiging) die ik in zo’n situatie had: “ze vindt me vast niet meer aardig”. Ik had mezelf echt wel honderd keer afgevraagd wat ik verkeerd gedaan of gezegd had. Geen idee! Het gaan vragen durfde ik niet. Stel dat ze wel boos was dan zou er misschien wel een conflict ontstaan. Dit hele verhaal had natuurlijk niks met de buurvrouw te maken. De gedachte “ik ben niet goed genoeg” werd aangeraakt. En deze diepgewortelde afkeuring van mijzelf deed pijn.
Het herkennen van dit, zich vaak herhalende, patroon is heel belangrijk. Je bewust worden van de kernovertuiging in al zijn gedaantes is het begin van heling. Als je het gevoel leert herkennen dat deze gedachte oproept dan kun je je op dat moment afvragen “wat gebeurt er nu eigenlijk, waar gaat dit over”. Als dan de kernovertuiging naar boven komt kun je deze omdraaien. Dan heb je de keuze. Zeg dan tegen jezelf “ik ben goed genoeg” of “ik ben waardevol” of “ik hoef niet door iedereen aardig gevonden worden, ik mag er zijn”.
Je kunt vast zelf nog wel varianten bedenken. Door deze nieuwe, positievere, dingen tegen jezelf te zeggen kun je de belemmerende overtuiging ombuigen naar een helpende overtuiging. Dit gaat niet zonder slag of stoot, want het zijn hardnekkige types! Je brein kan nieuwe meningen voor waar gaan aannemen. Het enige wat je hoeft te doen is je er bewust van te worden en dan kiezen wat je wilt geloven. In alle mildheid naar jezelf kijken en volhouden. Elke keer weer totdat je zelf ook gaat geloven dat je goed genoeg bent. Want dat ben je namelijk al! ❤
Comments